Μετά τη διεξαγωγή των τελευταίων δημοπρασιών αιολικών και φωτοβολταϊκών τον Ιούλιο, η προς δημοπράτηση ισχύς αιολικών αυτής της χρονιάς έχει εξαντληθεί, υπάρχει όμως αδιάθετη ισχύς στα φωτοβολταϊκά, της τάξης των 340 Μεγαβάτ.

Για την αδιάθετη αυτή ισχύ το ΥΠΕΝ είχε προγραμματίσει διαγωνισμό για τον ερχόμενο Δεκέμβριο, ενώ είχαν υπάρξει σκέψεις και για πιθανή δημοπράτηση αιολικών, ακόμα και για κοινό διαγωνισμό με βελτιωμένους όρους.

Φαίνεται ωστόσο ότι το χρονικό όριο για έναρξη των διαδικασιών προκήρυξης του διαγωνισμού έχει πλέον ξεπεραστεί και η διενέργειά του θεωρείται πλέον εντελώς απίθανη, αν όχι αδύνατη. Και τούτο διότι για τη σωστή τήρηση των διαδικασιών απαιτούνται περί τους 2,5 μήνες από τη στιγμή που θα λάβει σχετική απόφαση η ολομέλεια της ΡΑΕ, απόφαση η οποία βεβαίως δεν έχει ληφθεί αφού το ΥΠΕΝ δεν έχει δώσει το “πράσινο φως”.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η ΡΑΕ έχει επιπλέον πρόβλημα που αφορά το γεγονός ότι έχει εξαντλήσει, για τις ανάγκες των νέων πληροφοριακών συστημάτων, τα επιτρεπόμενα όρια απευθείας ανάθεσης έργων και δεν μπορεί να αναθέσει στην εταιρεία Cosmoone τη διενέργεια του διαγωνισμού παρά μόνον αν υπάρξει σχετική νομοθετική ρύθμιση για την οποία επίσης απαιτείται χρόνος.

Στο τραπέζι υπάρχει η λύση να γίνει η προκήρυξη μέσα στο 2020 και να πραγματοποιηθεί ο διαγωνισμός κάποια στιγμή μέσα στο 2021. Παρότι η λύση αυτή παρουσιάζεται ως το βασικό σενάριο, υπάρχουν σοβαρές αμφιβολίες για το αν θα επικρατήσει τελικά ή αν το “υπόλοιπο” των 340 Μεγαβάτ φωτοβολταϊκών θα ενσωματωθεί στους διαγωνισμούς υπό το νέο καθεστώς, από τον Ιανουάριο και μετά.

Η διολίσθηση του διαγωνισμού σε ακύρωση μέσω της… μη απόφασης του ΥΠΕΝ ταιριάζει άλλωστε στο γενικότερο κλίμα περιορισμού του δυναμικού των ΑΠΕ που θα έχουν εξασφαλισμένη «ταρίφα» πώλησης του ρεύματός τους και της προώθησης συμμετοχής των «πράσινων» επενδύσεων στους μηχανισμούς της αγοράς, κλίμα που είναι σαφές σε όλες τις παρεμβάσεις της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου.

Το μεγάλο θέμα , άλλωστε, της υποβολής αιτήματος εκ μέρους της χώρας μας για παράταση του καθεστώτος των διαγωνισμών και μετά το 2020, παραμένει ανοιχτό, με την ηγεσία του ΥΠΕΝ να μην έχει καταλήξει ακόμα.

Στο δημόσιο διάλογο έχουν κατατεθεί ακόμα και “ριζοσπαστικές” προτάσεις, όπως για παράδειγμα του προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου της ΔΕΗ Γιώργου Στάσση, σύμφωνα με τις οποίες δεν πρέπει η χώρα μας να παρέχει εγγυημένες ταρίφες σε κανένα έργο από το 2021 και μετά, αλλά αντίθετα όλα τα νέα έργα να είναι υποχρεωμένα να συμμετέχουν στις αγορές του target model.

Οι ενδείξεις δείχνουν ότι ο κ. Χατζηδάκης ακούει με προσοχή τις απόψεις αυτές. Οι φορείς των ΑΠΕ, ωστόσο, έχουν προειδοποιήσει ότι μια απότομη κατάργηση των διαγωνισμών θα δημιουργήσει πρόβλημα στη χρηματοδότηση των νέων έργων και θα υπάρξει ένα επενδυτικό κενό μέχρι να ενσωματώσει η αγορά το νέο πλαίσιο.

Ως εκ τούτου θεωρείται εντελώς απίθανο να μην υπάρξει ένα μεταβατικό στάδιο κατά το οποίο θα συνεχιστούν μεν οι διαγωνισμοί, αλλά θα αφορούν περιορισμένη ισχύ και θα γίνονται με αλλαγή των όρων που ισχύουν σήμερα (για παράδειγμα με χαμηλότερη τιμή εκκίνησης και με ισχυρότερο ανταγωνισμό).

Βασικά ζητούμενα ως εκ τούτου είναι, πρώτον, η χρονική διάρκεια της νέας αυτής μεταβατικής περιόδου (πιθανολογείται ότι θα είναι 2 χρόνια) και δεύτερον και κυριότερον η συνολική ισχύς προς δημοπράτηση (εκτιμάται ότι δύσκολα θα είναι λιγότερο από 1500 Μεγαβάτ).

Σε κάθε περίπτωση, επειδή οι αποφάσεις του ΥΠΕΝ θα ληφθούν σε συνδυασμό με τις λύσεις που ετοιμάζονται για τη βιωσιμότητα του ΕΛΑΠΕ, οι εκπλήξεις δεν πρέπει να αποκλείονται.